بررسی اثر لایه رسی بر روانگرایی و جابه جایی در پی سد خاکی

ارزیابی رفتار سدها تحت اثر ارتعاشات ناشی از زلزله از اهمیت بالایی برخودار است. پدیده روانگرایی پدیده ای است که در آن خاک تحت اثر تنش های شدیدی که به آن اعمال میشود، مقاومت و سختی خود را از دست میدهد و مانند مایع رفتار میکند. باتوجه به اینکه سدهای خاکی از مصالح خاکی ساخته میشوند، بررسی این پدیده مورد توجه مهندسان عمران بوده است. در این مطالعه، با استفاده از مدلسازی عددی المان محدود به بررسی اثر لایه بندی خاک بر بروز روانگرایی و فشار آب حفره ای در پی سد خاکی پرداخته شده است. نتایج حاصل از مدلسازی عددی حاکی از آن است که با لحاظ لایه ی رسی بر روی لایه ی ماسه ای، میزان فشار آب حفره ای و عمق روانگرایی در لایه ی ماسه ای ناشی از ارتعاشات زلزله با افزایش عمق لایه ی رسی، کاهش یافته است. افزایش عمق لایه ی رسی نیز کاهش جابه جایی افقی در تاج سد و لایه ماسه ای را به دنبال داشته است.

کلیدواژه ها:

سدخاکی ، روانگرایی ، Quake/w ، فشار آب حفره ای ، جابه جایی افقی