تاثیر فرم معماری فضاهای درمانی در روند ارتقاء سلامت کودکان بیمار

هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان تاثیر فضاهای درمانی در روند بهبود درمان بیماران میباشد لذا یکی ازعواملی که در روند ارتقاء سلامت بیمار تاثیردارد داشتن یک روحیه خوب و علاقه به زندگی کردن و زنده بودن است،هرچند که انسان باید به زندگی کردن باندیشدو نه به زنده ماندن، بسیاری از محققان نظیر لمپرچت بر این باور هستند که طراحی حساس می تواند روند بهبود را افزایش دهد و بر سلامت روانی و جسمی بیمار به میزان بسیار زیادی تاثیر خواهد داشت،این پژوهش با هدف ارتقاءسلامت بیماران جامعه با دستیابی به فرم های جدید شروع شد که درنهایت با توجه به تاثیرات اشکال هندسی می توان نتیجه گرفت که محیط های درمانی که با شکل ها و فرم ها مستطیل و مربع هستند ،در قسمت های از محیط درمانی را به راهرویی دراز تبدیل میکند که حس کشش و امتداد را در بیماران افزایش میدهد و در ارتقاء سلامت بیمار تاثیر منفی دارد. با ایجاد بنا هایی به فرم های کروی و دایره ای که سمبل روح است میتوان محیط های درمانی را طراحی کرد و باعث میشود که در قسمت های داخل ساختمان نیز راهروهای دراز و کشیده را حذف گردد واین امر در ارتقاء سلامت بیمار بسیار موثر دارد. با توجه به اینکه اگر بنا های درمانی جدید با فرم های منحنی ،کروی ساخته شود و در فضاهای خارجی محیط درمانی نیز از منحنی برای ایجاد فضا های سبز استفاده شود ،این امر تاثیر مستقیم در ارتقاء سلامت بیمار دارد زیرا فرمهای منحنی سمبل روح میباشد.

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری درمانی ، ارتقاسلامت ، سلامت بیمار ، راوانشناسی محیط درمانی ، روانشناسی فرم