بررسی قالب، قافیه و ردیف در ترانه های غنایی استان کهگیلویه و بویراحمد

استان کهگیلویه و بویراحمد یکی از خاستگاه های بکر و پربار اشعار فولکوریک و ترانه های محلی است که بیشتر در هییت ادبیات غنایی نمود یافته است و بی پیرایگی و سادگی و بازتاب فرهنگ و آداب و رسوم کهن این مرزوبوم، در این اشعار موج می زند. از این رو، با توجه به رشد روزافزون تکنولوژی و اضمحلال فرهنگ عامه، بسیار ضروری و بایسته می نماید که پیش از آنکه این موارث فرهنگی و اشعار ناب، در پرده ی خمول روبه فراموشی گذارند، نسبت به گردآوری و ضبط و تحلیل این اشعار، اقدامی شایسته صورت گیرد. این اشعار به جز تعداد اندکی، در قالب تک بیت های مثنوی گونه سروده شده اند که هر دو مصرع قافیه دارد و ابیات معنای مستقلی دارند. در این شیوه شاعر همه ی حرف هایش را در همان یک بیت تمام می کند. در بعضی از گونه ها ابیاتی وجود دارد (دوبیت) که معنی آنها به هم وابسته است و موقوف المعانی هستند. قافیه و ردیف در اشعار لری این منطقه، همانند شعر فارسی است؛ با تفاوت های بسیار جزیی؛ بنابراین اساس قافیه در این اشعار، همان اصول قافیه ی شعر فارسی است. در حقیقت زندگی ساده ی مردم این منطقه با قالبی که ساده و به دور از پیچیدگی باشد، بیشتر تناسب دارد. در این جستار پس از مقدمه، روش تحقیق، پیشینه ی تحقیق، قالب، ردیف و قافیه ی این اشعار تحلیل و بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

کهگیلویه و بویراحمد ، ادبیات عامه ، ردیف و قافیه شعر لری