زیبایی های بلاغی نهج البلاغه

نهج البلاغه را اخ القران لقب داده اند. چرا که در بسیاری از ویژگی ها با قرآن کلام الهی مشترک است؛ یکی از این ویژگی ها بلاغت لفظ امیرالمومنین (ع) است، که سراسر نهج البلاغه را دربرگرفته است. علی (ع) دانش آموخته مکتب قرآن است و چه شاگرد خوبی که قرآن ناطق لقب گرفته است. با مطالعه نهج البلاغه این امر کاملا بر همگان واضح و مبرهن خواهد بود. ا مام (ع)، بسیاری از صنایع ادبی و تمهیدات زبانی را هنرمندانه به خدمت گرفته است. تعابیر در کلام علی (ع) آن چنان زیبا و دلربا و ژرف و معنی گستر است که شیفتگان ادب و بلاغت را مسحور خود می نماید. علمای بلاغت، این علم را نوشتن به مقتضای حال و موضوع تعرف کرده اند و زیبایی هایی نظیر معانی، بیان و بدیع را جزء مقوله بلاغت شمرده اند که در این جستار فقط به بررسی بیان (تشبیه، استعاره، کنایه و مجاز) در اثر عظیم الشان پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، بلاغت ، تشبیه ، مجاز ، کنایه ، استعاره