جایگاه و نقش منظومه های عطار در آفرینش مثنوی معنوی

مثنوی های عطار، پدری معنوی و الگویی عملی برای مثنوی مولوی به شمار می رود. این حکایت که عطار، یک مثنوی خود را به مولوی نوجوان هدیه می دهد، تمثیلی برای جانشینی و دست به دست دادن پرچم معنوی عرفان و تصوف عاشقانه ایرانی و اسلامی، از مرشدی روحانی به شاگردی که آتش در سوختگان عالم زد، می باشد. چنانکه این پرچم را عطار از سنایی گرفته بود و به همین دلیل مولوی گفته: عطار روح بود و سنایی دو چشم او ما از پی سنایی و عطار آمدیم’ با نظر در مثنوی معنوی پر واضح است که اندیشه ها و تمثیل های عطار در افکار عرفانی و قالب و محتوای مثنوی مولوی تاثیری روشن داشته است از این رو در پی اثبات این مدعا در مقاله حاضر در راستای آشکار کردن نقش و جایگاه عطار در آفرینش مثنوی، به بررسی شباهات ها و تفاوت ها در بخش هایی همچون شکل ظاهری آثار، تاثیرهای لفظی و مضمونی ، حکایت های مثنوی های عطار در مثنوی مولوی و انسجام و نظم عرفانی می پردازیم.

کلیدواژه ها:

عطار ، مولوی ، مثنوی ، تشابه ، ساختار ، محتوا