بازنویسی و بررسی عناصر داستان در متون کهن شاهنامه و مرزبان نامه ومقایسه با چند متن بازنویسی شده کتاب فارسی دوره ابتدایی

بازنویسی و باز آفرینی متون کهن همواره مورد توجه اهل ادب قرار گرفته است و متون ادبی، مذهبی و تاریخی فراوانی از شاعران و نویسندگانی بزرگی چون ، فردوسی، نصرالله منشی، مرزبان بن رستم شروین، حکایات مثتوی مولوی داستان های عرفانی منطق الطیر عطار نیشابوری و دهها و صدها اثر ارزشمند فارسی برای کودکان و نوجوانان، بازنویسی شده است و آثار بازنویسی شده ای به صورت داستان، شعر و فیلم در اختیار مخاطب کودک و نوجوان قرار می گیرد، اما در این سیر تکاملی بیشتر به جنبه های کمی توجه شده است و از لحاظ کیفی توفیق چشمگیری به دست نیامده است. بر این اساس اهداف کلی تحقیق حاضر بر پایه بررسی ساختار، چگونگی و تعداد داستانهای بازنویسی شده در کتب فارسی دوره ابتدایی و کتب فارسی دوره متوسطه اول قرار داده شده است. در این تحقیق سعی شده است که ابتدا تعریف ادبیات و اصطلاحات ادبی، قصه و حکایت و عناصر داستان آورده شود و آنگاه عناصر داستان در آثار کهن بیان شود و در ادامه به بررسی و تحلیل محتوایی و عناصر داستانهای بازنویسی شده کتب فارسی دوره ابتدایی و متوسطه اول پرداخته شود. در ادامه، این نتیجه حاصل می شود که آثار بازنویسی شده در کتب درسی ساده نویسی اثر کهن است و به اصول بازنویسی توجهی نشده است. در آموزش و پرورش، بیشتر به جنبه های تعلیمی آثار توجه می شود و جنبه هنری اثر فدای جنبه آموزشی آنها شده است. صنایع ادبی که در آثار کهن پنهان است در آثار بازنویسی شده از بین رفته است و اندیشه های عمیق نهفته شده در لایه های متون کهن با زبانی که برای کودک قابل درک باشد بیان نشده است.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، داستان ، عناصر داستان ، بازنویسی