مضاف الیه؛ وابسته یا رکن

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 822

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ADABICONF02_145

تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398

چکیده مقاله:

مضاف الیه در دستور زبان فارسی از جمله مقولات بحث برانگیز و مورد اختلاف است و دراین باره بین دستورنویسان اختلاف نظر وجود دارد. این پژوهش که به روش کتابخانه ای انجام شده است به بررسی این مسئله که آیا مضاف الیه از اجزا و ارکان اصلی جمله به شمار می آید و یا خود وابسته نقش دیگری است ( و نقش مستقلی درجمله ندارد) می پردازد. در این تحقیق آراء و نظرات دو گروه از دستورنویسان بررسی شده است: دسته اول دستورنویسانی هستند که برای مضاف الیه نقش اصلی در جمله قائل شده اند و آن را از حالات اصلی اسم به شمار آورده اند و دسته دوم دستورنویسانی هستند که مضاف الیه را به عنوان وابسته در نظر گرفته اند و برای آن نقش مستقلی قائل نیستند. چنانکه در پایان تحقیق مشخص خواهد شد غالب دستورنویسان، مضاف الیه را به عنوان وابسته در نظر گرفته اند.

نویسندگان

مریم بهمنی

دانشجو کارشناسی پیوسته رشته آموزش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید باهنر شهرکرد

اصغر شهبازی

استادیار دانشگاه فرهنگیان، پردیس بحرالعلوم شهرکرد