بررسی رابطه ی بین سرسختی روان شناختی، راهبردهای مقابله با استرس با شوخ طبعی در افراد مبتلا به میگرن

هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین سرسختی روانشناختی با راهبردهای مقابله با استرس و شوخ طبعی در افراد مبتلا به میگرن است. طرح این پژوهش از نوع توصیفی بود. جامعه آماری در این پژوهش، شامل کلیه بیماران مبتلا به میگرن هستند که در نیمه اول سال 1394 به صورت خود معرف به بیمارستان امام خمینی ساری در شهرستان ساری مراجعه کردند. روش نمونه گیری در این پژوهش، روش دردسرس همراه با تصادفی ساده بود. در ابتدا 60 نفر از بیماران مبتلا به سردردهای مزمن به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و بعد از اجرای پرسشنامه های (راهبردهای مقابله ای لازاروس و مقیاس سرسختی روانشناختی و سبک های شوخ طبعی)، از بین 60 نفری که تمایل شرکت در این پژوهش را داشتند 50 نفر واجد حضور در این پژوهش بودند که از این تعداد با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده 30 نفر انتخاب شدند. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون آماری تحلیل همبستگی پیرسون انجام شد. تحلیل نتایج نشان می دهد که بین سرسختی روانشناختی و شوخ طبعی ، راهبرد مساله مدار و سرسختی روانشناختی در بین افراد مبتلا به میگرن رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ولی بین راهبرد هیجان مدار و سرسختی روانشناختی در بین افراد مبتلا به میگرن رابطه مثبت و معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

راهبرد مقابله با استرس ، سرسختی روانشناختی ، شوخ طبعی ، سردرد مزمن