برده داری نوین زنان با نگاهی به قوانین داخلی ایران و اسناد بین المللی

قاچاق انسان در قرن بیست و یکم را می توان صورت جدیدی از تجارت بردگان تصور نمود. لزوم جرمانگاری قاچاق انسان در تمامی کشورهای جهان احساس می شود. مساله قاچاق زنان برای بهره کشی جنسیمورد بحث قرار می گیرد. بردگی نوین به عنوان یک رفتار بزهکارانه مستوجب مجازات در ایران سابقهطولانی قانونی ندارد، اما به دلیل فقدان آمار جنایی دقیق نمی توان از نرخ ارز واقعی از قاچاق زنان سخنیراند. تصویب قانون مبارزه با قاچاق انسان مصوب 1383 و کنوانسیون های بین المللی در عین حال که قرینهای بر وجود این پدیده است واکنش مناسب قانونگذار به آن نیز محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

قاچاق انسان ، بردگی نوین ، رفتار بزهکارانه ، کنوانسیون های بین المللی