بررسی تنوع ژنتیکی توده های بومی گندم دوروم با استفاده از پروتئین های ذخیره ای محلول در الکل

اطلاع از سطح ژنتیکی مجموعه های ژرم پلاسمی و تعیین روابط ژنتیکی مواد اصلاحی گام اولیه و اساسی در برنامه های اصلاح نباتات می باشد یکی از روشهای مطالعه وجود تنوع ژنتیکی میانگونه های گیاهی استفاده از روش الکتروفورز پروتئین های ذخیره ای بذرمی باشد دراین مطالعه تنوع ژنتیکی 60 لاین حاصل از توده های بومی گندم دوروم و لانگدون و پزوستایان به عنوان شاهد با استفاده از الکتروفورز ژل پلی اکریلامید A-PAGE ( انجام گرفت براساس نتایج بدست آمده تعداد 12 نوار نشانگر در صفه ژل پلی اکریلامید ظاهر و تعداد نوارها نیز درهر نشانگر متفاوت بود که نشان دهنده تنوع ژنتیکی درژنوتیپ های مورد مطالعه می باشد میانگین تنوع ژنتیکی بین تمام مکانهای ژنی براساس شاخص نی 0/4427 محاسبه گردید. با توجه به نمودار درختی حاصل از تجزیه خوشه ای ژنوتیپ ها در 6 گروه قرارگرفتند. درتجزیه واریانس یک طرفه برای گروه های حاصل از تجزیه خوشه ای که به منظور تعیین کارایی روش تجزیه کلاستر درگروه بندی ژنوتیپ ها از این روش استفاده گردید و بین گروه های حاصل تجزیه خوشه ای از لحاظ صفات عملکرد بیولوژیک تعداد پنجه کل تعداد پنجه بارور درسطح احتمال پنج درصد و از لحاظ صفت رسوب sDS درسطح احتمال یک درصد اختلاف معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

گندم دوروم ، پروتئین های ذخیره ای بذر ، الکتروفورز