توسعه زمانی حفره آبشستگی پیرامون پایه های پل

آبشستگی در پایه های پدیده ای است که در علم مهندسی پل ها هنوز بصورت کامل قابل پیش بینی نیست و یکی از مهمترین دلایل عدم پایداری و تخریب پل ها گزارش شده است .دو عامل مهم باعث ایجاد آبشستگس اطراف پایه های پل می شوند یکی برخورد جریان باجریان از پایه. سامانه های گردابه ای پیچیده در اطراف پایه موجب حفر گودالی به نام حفره آبشستگی می شوند.توسعه این گودال در اطراف پایه ها باعث خالی شدن زیر پی ها و در نتیجه خرابی آن ها و خرابی پل می شود. در این تحقیق توسعه آبشستگی موضعی اطراف مدل فیزیکی پایه پل های استوانه ای با ابعاد 10، 20، 30، 40، 60 و 70 میلی متر تحت شرایط آب زلال و در طول زمان مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش ها تحت عدد فرود 0/17، 0/15 و 0/12 در آزمایشگاه مدل های فیزیکی و هیدرولیکی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گرفت. نتایج آزمایش ها موید این است که با افزایش قطر پایه توسعه زمانی حفره آبشستگی افزایش می یابد و رسیدن به زمان تعادل دیرتر خواهد بود و هم چنین با کاهش عدد فرود جریان، میزان آبشستگی کاهش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

آب زلال ، پایه پل استوانه ای ، حفره آبشستگی ، عدد فرود جریان