اثر کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی عناصر ریز مغذی بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی خصوصیات مورفولوژیکی ارقام گندم

این آزمایش به منظور بررسی اثر کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی عناصر ریز مغذی بر عملکرد دانه، پروتئین دانه و برخی خصوصیات فیزیولوژیک ارقام جدید گندم، در سال زراعی 29-13921 و مزرعه تحقیقاتی خرم اباد به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد.فاکتور اول در شش سطح: N0: عدم تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین و بدون محلول پاشی عناصر ریز مغذی (شاهد)، N4 تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی عناصر ریز مغذی در مرحله ساقه رفتن: N3: محلول پاشی عناصر ریز مغذی در مرحله سنبله رفتن N4: تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی عناصر ریزمغذی در مرحله ساقه رفتن: N5 تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی عناصر ریز مغذی در مرحله سنبله رفتن و فاکتور دوم در دو سطح ، شامل V1رقم پارسی و V2 رقم دنا بود. در این بررسی عملکرد دانه، درصد پروتئین دانه، شاخص برداشت و شاخص سطح برگ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد اثر محلول پاشی عناصر ریز مغذدی و کود زیستی نیتروکسین بر عملکرد دانه، درصد پروتئین دانه و شاخص برداشت معنی دار بود. هم چنین فاکتور رقم اثر معنی داری بر صفات مورد مطالعه از جمله: عملکرد دانه، درصد پروتئین دانه و شاخص برداشت داشت.

کلیدواژه ها:

پروتئین دانه ، خصوصیات فیزیولوژیک ، عملکرد دانه ، کودزیستی نیتروکسین ، گندم