پیوند بین معماری قدیم و معاصر در طراحی پل (نمونه موردی، پل فرهنگ دزفول)

در مقاله ذیل ضمن طرح و بررسی بحث هویت ایرانی، به بررسی نقش معماری قدیم و معاصر در طراحی پل های امروزی ومعماری قدیمپل ها و دلیل موفقیت آنها از هر جهت در بین ایران وجهانیان وبه دلایل عدم موفقیت پل های امروزی در بین افراد استفاده کننده میپردازد. این پژوهش به روش توصیفی تاریخی و تحلیلی و از طریق مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات میدانی (مصاحبه، مشاهده و کروکی) واز مطالعه چندین نمونه پل های مشهور ایران و دنیای امروزی و پایان نامه های مرتبط صورت گرفته است.این پل با قرارگیری در محلی استراتژیک توانسته است استعدادی طبیعی از ساختار زمین شهر دزفول را نمایان کند. این استعداد کههمان فرصت دادن چشم اندازهای جامع از شهر است، در این پل به صورت بالفعل بروز می یابد. پل فرهنگ به عنوان یک فضای جمعیبیش از آن که به جوانب فیزیکی و کالبدی متکی باشد، فضایی ادراکی و نمادین است؛ ادراکی حاصل از تماشای شهروندان و به ذهنسپردن منظره شهرشان. موقعیت ویژه این پل در سطح رودخانه دز، پتانسیلی بالقوه از این اراضی را به یک ویژگی بالفعل تبدیل کردهاست.

کلیدواژه ها:

پل ، پل فرهنگ ، معماری معاصر ، معماری قدیم ، هویت