مروری بر روش های برنامه ریزی توسعه شبکه های توزیع برق بادرنظرگرفتن تولیدات پراکنده

تولید پراکنده یا DG عموما عبارت است از تولید برق در محل مصرف اما گاهی به فناوری هایی گفته می شود که از منابع تجدید پذیر برای تولید برق استفاده می کنند. این مولدها صرف نظر از نحوی تولید توان آنها، نسبتا کوچک بوده و مستقیما به شبکه توزیع وصل می شوند. بالا رفتن هزینه های انتقال و توزیع، به مولدهای تولید پراکنده این امکان را می دهد که برق تولیدی خود را به قیمتی ارزان تر در اختیار مصرف کنندگان قرار دهد. اتصال تولیدات پراکنده بر روی عملکرد شبکه تاثیرگذار است و این تاثیر تابع نوع، تعداد، اندازه، محل نصب و نوع شبکه است. راه حلی که برای تعیین ظرفیت و مکان واحدهای تولید پراکنده ارایه می شود، بسیار مهم خواهد بود چراکه تعیین ظرفیت و تعیین مکان از یکدیگر مستقل نبوده و جواب بهینه و صحیح تنها در صورت بهینه سازی هردوی این کمیات با یکدیگر، به دست خواهد آمد. در این مقاله مروری بر روش های تعیین اندازه و مکان بهینه منابع تولیدات پراکنده به عنوان پاسخخروجی ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

شبکه توزیع ، جایابی DG ، الگوریتم های بهینه سازی ، برنامه ریزی توسعه