بررسی میزان سودآوری شرکتها و توانایی پرداخت تعهدات آنها با استفاده از نسبتهای نقدینگی

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی رابطه چرخه تبدیل وجه نقد با نسبت های سودآوری و بدهی در شرکت های پذیرفته شده در بورساوراق بهادار تهران میباشد. مطالعات نشاندهنده این موضوع است که که کاهش چرخه تبدیل وجه نقد باعث افزایش سودآوری درشرکت می شود. چرخه تبدیل وجه نقد یک سنجش عملکرد نوین برای ارزیابی اینکه شرکت چگونه سرمایه در گردش خود رامدیریت کند،می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1389لغایت 1392 بوده و با استفاده از نمونهگیری تصادفی تعداد 98 شرکت بهعنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شده است. با استفاده ازتحلیل رگرسیون ترکیبی با اثرات ثابت و تصادفی فرضیه های تحقیق بررسی و مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج حاکی از این استکه چرخه تبدیل وجه نقد با نسبت سود ناخالص به فروش رابطه معنادار دارد و با نسبتهای بازده حقوق صاحبان سهام، بازده سرمایهگذاری و نسبتهای بدهی رابطه معنادار ندارند. همچنین نسبت جاری و سریع با بازده حقوق صاحبان سهام رابطه معنادار وجود نداردولی با نسبت سود ناخالص به فروش رایطه معناداری وجود دارد. نتایج حاکی از این است که نسبت چرخه تبدیل وجه نقد از نسبتهاینقدینگی جاری و سریع برای ارزیابی سودآوری شرکتها قوی تر میباشد و نسبتهای نقدینگی چرخه تبدیل وجه نقد، نسبت جاری ونسبت سریع در ارزیابی شرکتها در توانایی بازپرداخت بدهی ها نقشی ندارد.

کلیدواژه ها:

چرخه تبدیل وجه نقد ، نسبت های سنتی نقدینگی ، نسبت های سودآوری ، نسبت بدهی ها