مطالعه رابطه بین ساختار راهبری شرکتی و درماندگی (بحران) مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران

حاکمیت شرکتی یکی از مسائل بسیار حائزاهمیت در نهادهای پولی و مالی است؛ به نحوی که ضعف و توجه ناکافی به حاکمیت شرکتی صحیح در بانک ها به عنوان یکی از علل اساسی بحران مالی سال های 2008-2007 شناخته شده است. نکته اساسی در بحث حاکمیت شرکتی افزایش کارایی هیات مدیره می باشد هیات مدیره شرکتها بایستی از طریق نظارت بیشتر به عملیات مدیران اجرایی و همچنین رعایت حقوق همه ذینفعان شرکت ، بهره وری و سودآوری را در بلند مدت حداکثر می کند . راچمن (2014) طی تحقیقات خود در بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار اندونزی دریافت که مکانیزم های حاکمیت شرکتی از جمله؛ تعداد جلسات هیات مدیره، کمیته حسابرسی و حسابرسان داخلی تاثیرگذاری مثبت و معناداری بر کیفیت گزارشگری مالی بانکها دارند. با توجه به پدیده گسترده شدن دامنه مالکیت عمومی در شرکت ها و واحدهای تجاری به عنوان ذینفع (اعم از آشنا و ناآشنا به مسائل مالی و جنبه های حقوقی موضوع) مدیران شرکت ها بیش از پیش خود را ملزم به حفظ منافع و مسئولیت پاسخگویی سرمایه گذاران می دانند. در کنار بحران ها و رسوایی های بزرگ مالی در کشورهای مختلف امروزه یکی از ملاحظات و مکانیزم های اصلی در زمینه مدیریت ،کنترل و نظارت بر امور شرکت ها در سطح خرد و کلان ، شکل گیری کمیته های حسابرسی است. کمیته حسابرسی به عنوان ابزار نظارتی هیئت مدیره فرصت بیشتری برای پرداختن به مسائل گزارشگری مالی وکنترل داخلی دارد . پژوهش ها نشان می دهند که ایجاد و بکارگیری کمیته های حسابرسی در پیشگیری از وقوع اعمال غیر قانونی ، بهبود فرایند گزارشگری مالی و همچنین ارائه اطلاعات و گزارش های مالی شفاف و قابل اتکاء موثر است(کشیری و یزدانی، 1392). رابطه زیاد بین حسابرسان داخلی و کمیته حسابرسی بطور بالقوه موجب بهبود حاکمیت شرکتی می شود. زمانی که اطلاعات مستقیما به کمیته حسابرسی ارسال می شود، استقلال حسابرسان داخلی قوی تر خواهد شد. با توجه به اینکه حسابرسان داخلی از مهم ترین قسمت های کمیته حسابرسی محسوب می شوند، نیاز به حسابرسان داخلی به چشم می خورد.