تأثیر محدودیتهای مالی بر رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و ارزش شرکتها دربورس اوراق بهادار تهران

جهانی شدن سازمان ها و پیشرفت فناوری اطلاعات باعث شده است که انتظارات سرمایه گذاران از اطلاعات افزایش یافته و در نتیجه موجب افزایش تقاضا برای معیارهای مربوط و شفاف اندازه گیری عملکرد شده است لذا محدودیت شرکتها میتواند یک عاملبازدارنده محسوب شود. امروزه سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و مدیران در جستجویشاخصی به موقع و قابل اتکا برای اندازه گیری ثروت سهامداران هستند که از میانآنها می توان به ارزش وجه نقد و سرمایه گذاری اشاره کرد. با وجود این کهارزش وجه نقد، مقیاس مهمی برای سلامت مالی شرکت محسوب می شود اما محدودیت های خاص خود را دارد و از ترفند های حسابداری مصون نیست. هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین محدودیت مالی، ارزش وجه نقد و سرمایه گذاری است. محدودیت مالی که بیشتر شرکت ها به نوعی دچار آن می باشند یکی از مباحث مهم برای تمام شرکتها درسطح جهان می باشد. قلمرو زمانی پژوهش نیز یک دوره زمانی 5 ساله شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی از سال 9831 الی 9818 می باشدبررسی شده است. برای تعیین اینکه شرکتی دارای محدودیت مالی است یا بدون محدودیت مالی از سه شاخص استفاده گردیده است. در راستای بررسی اهداف تحقیق چهار فرضیهاصلی مطرح گردیده است که از شاخصهای وایتدوو، کاپلان زینگلر استفاده شد. در سال های اخیر، باور عمیقی درباره ارزش آفرینی برای سهامداران مانند حاکمیت شرکتی به وجود آمده است. نتایج حاصل نشان می دهد میان مدیریت سرمایه و و ارزش سهامداران، رابطه معنادار و مستقیمی وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق حاکی از آن است که مدیران این شرکت ها تمایل دارند با استفاده از ابزار مدیریت سود،سرمایه گذاری ودر نهایت ارزش و ثروت سهامداران را افزایش دهند

کلیدواژه ها:

ارزش وجه نقد ، سرمایه گذاری ، محدودیت ، مدیریت سود