تحلیل تاثیر فاکتور سطح زیر کشت بر شاخص های مدیریتی گلخانه ها (مطالعه موردی خیار کاران شهرستان عنبرآباد)

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 585

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AEFSJ01_017

تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394

چکیده مقاله:

شهرستان عنبرآباد واقع در استان کرمان، به عنوان یکی از قطب های کشاورزی سهم قابل توجهی (حدود 40 درصد) از سطح زیر کشت گلخانه های کشور را در زمینه محصولات صیفی و سبزی به خود اختصاص داده است. حمایت های مالی بانک کشاورزی و اعطای وام های احداث گلخانه، در سالهای اخیر باعث رشد سطح زیرکشت گلخانه ها در این منطقه شده است. متاسفانه در امر توسعه گلخانه ها به فاکتور مهم سطح زیر کشت مناسب بر اساس الگوهای مدیریتی و پتانسیل های شهرستان عنبرآباد توجه نشده است. که در مجموع این عوامل منجر به پایین بودن تولیدات این منطقه در مقابل استانداردهای معمول و جهانی شده است. از این رو پژوهش حاضر با هدف مقایسه سطح زیر کشت های متداول در شهرستان عنبر آباد از نظر فاکتورهای بهره وری کل، بهره وری نهاده های کلیدی و عملکرد 4 سطح زیر کشت کمتر از 2500، 5000-2500، 7500 - 5000 و بالاتر از 7500 متر مربع صورت پذیرفته است. به منظور دستیابی به اهداف تحقیق در بخش انتخاب فرم تابعی از رهیافت اقتصاد سنجی و در قسمت مقایسه میانگین ها از تجزیه واریانس چند متغیره ( MANOVA ) استفاده شده است. اطلاعات و داده های مورد نیاز با مصاحبه حضوری از 72 گلخانه دار خیار شهرستان عنبرآباد به صورت تصادفی جمع آوری شد. پس از برآورد فرمهای انعطاف پذیر تابع تولید ترانسلوگ، لئونتیف و درجه دوم تعمیم یافته و مقایسه نتایج و تست فروض اقتصاد سنجی در نهایت فرم تابعی ترانسلوگ به عنوان فرم تابعی برتر جهت محاسبه بهره وری جزئی نهاده های نیروی کار، سم و کود شیمیایی مورد استفاده قرار گرفت. بهره وری کل نهاده ها نیز بر اساس شاخص بهره وری کندریک برآورد شد. نتایج تست های حداکثر معیار روی و معیار هاتلینگ تفاوت معنی داری بین 4 سطح زیر کشت از نظر فاکتورهای مورد مطالعه وجود دارد. نتایج نشان داد که از نظر آماری گلخانه های طبقه 7500-5000 متر مربعی از نظر شاخص بهره وری کندریک، عملکرد در واحد سطح و بهره وری نهاده های سم و کود شیمیایی نسبت به 3 سطح زیر کشت دیگر در وضعیت بهتری قرار دارند اما از نظر بهره وری نهاده نیروی کار تفاوت معنی داری بین دو سطح زیر کشت 5000 تا 7500 و بالاتر از 7500 مترمربعی مشاهده نشد اما این سطوح زیر کشت با سطح زیر کشت کمتر از لحاظ آماری تفاوتشان معنی دار محاسبه گردید.

نویسندگان

محسن عادلی

گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه جیرفت

باب الله حیاتی

گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تبریز