اثر کمپوست زباله شهری و ورمی کمپوست برحدود پایایی خاک

اکثر خاک های مناطق خشک و نیمه خشک ایران دارای کمتر از یک درصد ماده آلی هستند که این مسیله باعث ایجادکیفیت فیزیکی ضعیف بهویژه از نظر پایداری ساختمان خاک در آنها گردیده است. می توان در اثر افزودن مقادیر مختلفانواع کمپوست در مناطق خشک و نیمه خشک، کربن آلی به طور معنی داری افزایش داد. رطوبت حد خمیری و شاخصخمیری از نظر تعیین رطوبت بهینه برای خاکورزی حایز اهمیت بوده و تحت تاثیر مقدار ماده آلی، نوع و مقدار رس قرارمی گیرند. در این پژوهش، به منظور بررسی اثر افزودنی های آلی، کمپوست زباله شهری در مقادیر2، 4 و 7 درصد وزنی و ورمیکمپوست در مقادیر 2، 5 و 8 درصد وزنی با خاک مخلوط گردید و در گلدان های پلاستیکی به مدت دو ماه در شرایط رطوبتی ظرفیت زراعی و حرارتی 25 درجه سانتیگراد به مدت دو ماه قرار داده شد. برای اندازه گیری رطوبت حد روانی از روش کاساگراند استفاده شد. بیشترین مقدار حد روانی برای بیشترین سطح کمپوست است. نتایج به دست آمده بیانگر تاثیر زیاد کمپوست و ورمی کمپوست بر حدود آتربرگ می باشد، به طوری که با افزودن بیشترین سطح کمپوست و ورمی کمپوست میزان رطوبت حد روانی از 0/36 در نمونه شاهد به 0/43 در تیمار کمپوست و 0/41 در تیمار ورمی کمپوست مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

حد روانی ، حدود آتربرگ ، خصوصیات مکانیکی خاک ، شاخص خمیرایی