تاثیر کاربرد تلفیقی اصلاح کننده های آلی، معدنی و کودهای زیستی بر ویژگی های رویشی سویا

قابلیت پایین جذب عناصر غذایی در اراضی خشک و نیمه خشک ایران و راندمان کم کودهای مصرفی سبب کاهشرشد و تولید محصول می گردد. در سالهای اخیر کاربرد کودهای شیمیایی با هدف تامین عناصر غذایی گیاهان، نقشعمدهای در افزایش محصولات کشاورزی داشته است. اما استفاده بیش از حد کودهای فسفره سبب تجمع فسفر درخاک و ورود فسفر به آبها و تشدید پدیده یوتریفیکاسیون می شود. به همین دلیل کودهای زیستی و کودهای آلی بهعنوان جایگزین و در اکثر موارد به صورت مکمل می توانند تضمین کننده پایداری سامانه های کشاورزی باشند. از این روبه منظور بررسی تاثیر برخی از اصلاح کننده های آلی شامل بقایای غلات و ضایعات نخل، زیستی شامل باکتریتیوباسیلوس + گوگرد و شیمیایی شامل کودهای فسفره (خاک فسفات و سوپر فسفات تریپل) و اسید سولفوریک برویژگی های رویشی سویا، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 15 تیمار و 4 تکرار در گلخانه دانشگاه باهنر کرمانانجام گردید. اعمال تیمارها قبل از کشت گیاه به صورت مخلوط با خاک انجام شد. پس از گذشت دو ماه از اعمالتیمارها گیاه برداشت و ویژگی های رویشی گیاه از جمله وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک ریشه، ارتفاع ساقه وریشه و حجم ریشه اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای مختلف بر ویژگی های رویشیسویا در سطح 1 درصد معنی دار بود. تیمار بقایای غلات + گوگرد + باکتری تیوباسیلوس + سوپرفسفات تریپل که تلفیقی از3 نوع کود آلی، زیستی و شیمیایی بود بیشترین تاثیر را بر ویژگی های رویشی نسبت به تیمار شاهد نشان داد.

کلیدواژه ها:

سویا ، اصلاح کننده های آلی ، کشاورزی پایدار ، کارایی مصرف فسفر