کاربرد روشهای دو ارزشی و Fuzzy AHP در ارزیابی تناسب اراضی شالیزاری

در روش های کلاسیک و رایج ارزیابی تناسب اراضی به دلیل استفاده از منطق دو ارزشی بولین، طبیعت و ذات پیوسته سیمایاراضی و تغییرات خاک که باعث عدم قطعیت در اندازه گیری ها می شود، مورد توجه قرار نگرفته است. در این تحقیق، ارزیابیتناسب اراضی برای برنج در منطقه سنگر و سراوان استان گیلان با استفاده از نظریه مجموعه های فازی و روش وزن دهایفرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) با روشهای رایج و سنتی ارزیابی اراضی مانند روش پارامتریک مقایسه شده است.مقایسه شاخص های اراضی به دست آمده از روش های فازی و پارامتریک نشان داد که روش فازی در همه واحدهای اراضی،موجب افزایش شاخص اراضی شده است. همبستگی بین شاخص اراضی و عملکرد مشاهده شده در سطح منطقه، برای روشمبتنی بر نظریه مجموعه های فازی (r(2)=0.88 بیشتر از روش پارامتریک (r(2)=0.81) بوده است. همبستگی بیشتر شاخصاراضی محاسبه شده توسط روش Fuzzy AHP با عملکرد مشاهده شده، در مقایسه با روش پارامتریک نشان داد که نتایج روشFuzzy AHP با شرایط طبیعی حاکم بر منطقه همخوانی بیشتری داشته و از دقت بالاتری برخوردار می باشد.

کلیدواژه ها:

منطق بولین ، مجموعه های فازی ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی ، برنج