تعیین و مقایسه میزان فرسایش بین شیاری در منطقه مرغزار، فراش و تل سیاه شهرستان جیرفت به وسیله شبیه سازی باران

از آنجا که تعیین حساسیت خاک به فرسایش در سطح مزرعه غالبا مشکل است، بنابراین روش های آزمایشی قابل کنترل مانند شبیه سازی باران و رواناب در مزرعه یا در محیط آزمایشگاه به طور گسترده برای پیش بینی فرسایش خاک استفاده می شود. این مطالعه با هدف تعیین مقدار فرسایش بین شیاری سه منطقه اطراف شهرستان جیرفت انجام شد. مناطق مورد مطالعه شامل مرتع فراش، مرغزار و تل سیاه بود. به منظور تعیین مقدار فرسایش از شبیه ساز باران مدل کامفورست استفاده شد. نمونه رواناب و رسوب آن پس از جمع آوری در ظروف پلاستیکی به آزمایشگاه منتقل و پس از خشک شدن در آون توزین شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین مقدار رسوب و فرسایش در مرتع فراش و کمترین مقدار آن در تل سیاه است. مرتع مرغزار بین فراش و تل سیاه قرار دارد. مرتع فراش دست خوردگی بیشتر و تراکم پوشش گیاهی کمتری نسبت به مرتع مرغزار دارد، بنابراین مقدار فرسایش آن بیشتر از مرغزار است. از طرف دیگر از آنجا که منطقه تل سیاه ورنی بیابانی دارد، کمترین مقدار فرسایش بین شیاری در این منطقه قابل مشاهده است.

کلیدواژه ها:

رواناب ، شبیه ساز باران ، فرسایش بین شیاری ، مرتع