استقرار و رویش گونه درختی زیتون تلخ Melia azedarach با استفاده از روشهای مختلف کاشت درشهر سمنان

در مناطق خشک و نیمه خشک حدود 40 تا 70 درصد از اتلاف آب از سطح خاک بوسیله تبخیر می باشد. با جنگلکاری در این مناطق می توان بوسیله مواد پوشاننده خاک از تبخیر آب جلوگیری نمود. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر روش های مختلف کاشت (مالچ کاه و کلش، اصلاح بافت همراه بازئولیت، اصلاح بافت) بر استقرار گونه زیتون تلخ جهت استفاده در فضای سبز شهری و نیز جنگلکاری در اطراف شهرهای مناطق خشک و نیمه خشک مانند سمنان انجام شده است. این آزمایش در محل مزرعه تحقیقاتی دانشگاه سمنان آزمایش و بر روی نهال های گونه زیتون تلخ در سه تکرار و هر تکرار پنج مشاهده با بکارگیری تیمارهای فوق انجام شد. بهترین نتیجه در اعمال تیمارهای شاهد (با افزودن کود دامی) و نیز بکارگیری مالچ کاه و کلش به علاوه سنگ چین بر سطح خاک گودال کاشت مشاهده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، نه تنها تیمارهای اصلاح بافت خاک، زئولیت و هیدروژل نتیجه مثبتی بر رویش نهال ها نداشته، بلکه در بعضی موارد باعث کاهش نسبی رشد آنها نیز شده اند. بر اساس یافته های این تحقیق استفاده از زئولیت و هیدروژل با توجه به تاثیر بسیار کم و هزینه زیاد اعمال تیمار برای جنگلکاری های مناطق خشک توصیه نمی شود.

کلیدواژه ها:

جنگلکاری ، زیتون تلخ ، مالچ کاه و کلش ، سمنان