تحلیل بهرهوری نیرویکار در بخش های اقتصادی استان هرمزگان طی سالهای برنامه چهارم و پنجم توسعه (1384-93)

بهره وری منشا تولید ثروت و رفاه فردی و اجتماعی است و براساس تئوری های جدید رشد اقتصادی، این بهره وری است که دردرازمدت امکان رشد را فراهم می آورد. بنابراین ارتقای بهره وری به عنوان یکی از منابع تامین رشد بیش از گذشته اهمیتیافته است.داده های استفاده شده در این مقاله مربوط به شاخص بهره وری شامل تعداد نیروی شاغل در بخش های مختلف اقتصادیاستان هرمزگان، ارزش افزوده اقتصادی استان و شاخص های ستانده و مصرف واسطه از طریق اطلاعات آماری منتشره توسطمرکز آمار طی سال های 1384 تا 1393 جمع آوری شد.بمنظور آزمون فرضیات تحقیق از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و آماره های جدول Anova و همچنین از جداولتحلیل ضریب همبستگی پیرسون و ضرایب رگرسیون خطی با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده گردید.نتایج برآورد شده این تحقیق عبارت است از متوسط نرخ رشد بهره وری نیروی کاردر بازه های زمانی برنامه های چهارم وپنجم توسعه در استان هرمزگان کاهشی بوده است، بهره وری نیروی کار در بخش های اقتصادی استان رو به افول بوده است وبین بهره وری نیروی کار و ارزش افزوده واقعی در استان رابطه معناداری وجود دارد.