تاثیر برجام بر اقتصاد ایران

کشور ایران، ضمن واقع شدن در یک منظقه استراتژیک و ژیوپلتیک و نیز برخورداری از منابع زیر زمینی همچون نفت و گاز، یکی از اهداف مستعمراتی قدرت های برتر دنیا بوده است. لذا پس از انقلاب اسلامی، سیاست های کشور بر ضد استعمار و سلطه طلبی بیگانگان شکل گرفت. همین امر موجب گردید نه تنها سیاست های کشور تطابقی با سیاست های قدرت های برتر دنیا نداشته باشد، بلکه بر ضد منافع آنان و هم پیمانانشان نیز باشد. از این رو، فشارهای اقتصادی به عنوان ابزاری در جهت تغییر رویکرد نظام سیاسی ایران قرار گرفت. این فشارهای اقتصادی از سال 1979 و در جریان گروگانگیری دیپلمات های آمریکایی در ایران شروع شد، و تا سال 2015، با بهانه های مختلف عه عمدتا به دلیل مسایل هسته ای بود از جانب شورای امنیت سازمان ملل، اتحادیه اروپا و کنگره ایالات متحده پیگیری و افزایش یافت. اما در ژانویه سال 2015 و در شهر وین، توافقی چند جانبه با نام برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) میان ایران و کشورهای عضو گروه 1+5 شکل گرفت که به موجب آن همه تحریم های اقتصادی و غیر اقتصادی شورای امنیت سازمان ملل، اتحادیه اروپا و کنگره ایالات متحده لغو گردیده و فعالیت های غنی سازی هسته ای ایران نیز محدود شدند. از این رو، انتظار می رفت تا ضمن رفع تحریم ها، درب های تجارت و مراودات اقتصادی ایران با دیگر کشور ها گشوده شود. اما پس از گذشت دو سال از توافق برجام، نه تنها این مشکلات مرتفع نگردیده بلکه از جانب برخی کشور ها نظیر ایالات متحده نقض گردیده و تا آستانه لغو کامل توافقنامه نیز رسیده است. هدف از این پژوش نیز بررسی تاثیر برجام بر اقتصاد ایران و نیز تاثیر احتمالی لغو برجام بر اقتصاد ایران است. همچنین در این پژوهش علاوه بر بررسی تاثیر برجام بر اقتصاد ایران، به موضوعاتی نظیر اثرات سیاسی و تاثیر اقتصادی آن بر غرب نیز پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) ، اقتصاد ، ایران ، اتحادیه اروپا ، ایالات متحده ، شورای امنیت ، نفت