بررسی اثر میزان نرخ سرد شدن بر رفتار حافظه داری و شبه الاستیسیته یک آلیاژ حافظه دار پایه آهن

در پژوهش حاضر تأثیر نرخ سرد شدن در محیط های کوره، هوا، روغن، آب، آب-نمک-یخ و ازت مایع بر اثر حافظه داری (SME) و شبه الاستیسیته (SE) آلیاژ حافظه دار با ترکیب Fe-14Mn-5Si-9Cr-5Ni طی چرخه های مختلف عملیات تربیت کردن، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد که با افزایش نرخ سرد شدن تا یک مقدار بهینه (محیط سرد شدن آب-نمک-یخ) به دلیل افزایش فاز مارتنزیت تحت حرارت، رفتار حافظه داری به مقدار قابل توجهی بهبود یافته است. با تکرار چرخه های عملیات تربیت کردن اثر حافظه داری برای تمامی محیط های سرد کننده به میزان زیادی افزایش یافته و در چرخه های بالاتر رفتار حافظه داری تقریباً مشابهی برای تمامی آنها ایجاد شده است. بدلیل تشکیل مارتنزیت های تحت حرارت و ممانعت آنها از استحاله معکوس آستنیت به مارتنزیت تحت تنش در طی باربرداری، برای نمونه های سرد شده در محیط های ازت مایع و کوره بترتیب کمترین و بیشترین مقدار اثر شبه الاستیسیته حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

آلیاژ حافظه دار پایه آهن ، اثر حافظه داری ، اثر شبه الاستیسیته ، نرخ سرد شدن ، عملیات تربیت کردن