مدل سازی آیروالاستیسیته پیچش و خمش بال به منظور طراحی کنترل کننده فازی بهینه تقرب

در راستای شناسایی و کنترل هم زمان وسیله ی پرنده بر مسیرهای مشخص، ابتدا لازم است که شناسایی سامانه مورد نظر برای شرایط پروازی و محدودیت های پیش بینی شده در مانورهای خاص حرکتی، انجام شود. در ادامه با توجه به شناسایی صورت گرفته، ورودی کنترلی مناسب به منظور دنبال کردن مسیر مطلوب، تخمین زده می شود. در این راستا نیز مدل الاستیک بال هواپیما به منظور بررسی اثرات آن بر روند بررسی ها به صورت ارزیابی تغییرات نیروهای آیرودینامیکی و راستای بردار پیشرانش موتورهای نصب شده روی بال، تهیه می شود. مدل به دست آمده قادر به محاسبه ی تغییر شکل های خمشی و پیچشی و در نتیجه تغییر کمیت ها مرتبط می باشد. در این مدل بال های هواپیما المان بندی شده و برای هر المان بر اساس پیچش و خمش سه بعدی، زوایای حمله و سرش جانبی محلی محاسبه و تغییرات نیروهای آیرودینامیکی ناشی از این تغییرات محاسبه می گردد. و در نهایت با جمع نیروها و گشتاورگیری از آنها، نیروها و گشتاورهای سه بعدی هواپیما در حالت الاستیک محاسبه می گردد. بنابراین پس از مراحل تعیین مدل سامانه، الگوریتم خوشه سازی فازی بر اساس دسته بندی داده های ورودی و خروجی و سپس شناسایی رفتار فازی هر دسته، توابع فازی مورد نظر را آموزش می دهد و در ادامه به ارایه کنترلی غیرخطی و تطبیقی هم زمان، برای حرکت بر مسیر مشخص می پردازد. نتایج، نشان دهنده ی کارایی بالای این روش به جهت شناسایی رفتار واقعی وسیله و ارایه کنترل مناسب در حضور محدودیت های محیطی و الزامات پروازی می باشد.

کلیدواژه ها:

کنترل هم زمان ، کنترل تطبیقی ، خوشه سازی فازی ، آموزش توابع ، مدل الاستیک بال ، روش مدهای فرض شده