بررسی تاثیر جوش عضو پیوندی بر مقاومت گاست پلیت تحت نیروی فشاری یکنوا

امروزه در بسیاری از سازه های فولادی جهت اتصال اعضای فولادی به یکدیگر از اتصال های جوشی به جای پیچ و پرچ استفاده می شود.این نوع اتصال به دلیل سادگی و کم هزینه بودن مورد توجه بسیاری از مهندسان قرار گرفته است. یکی از انواع اتصالهایی که در سازه هایفولادی بسیار متداول است، محل اتصال بادبند به اعضای محیطی تیر و ستون می باشد که به ورقه های فولادی قرار گرفته در این قسمت،جهت انتقال نیرو از بادبند به اعضای قاب، گاست پلیت می گویند. از این رو در این مقاله به بررسی تاثیر طول جوش عضو پیوندی برمقاومت فشاری گاست پلیت در یک اتصال بادبندی پرداخته شده و با روش های ارائه شده توسط ویتمور مورد مقایسه قرار گرفته است ازطرفی تاثیر طول جوش انتهایی عضو پیوندی بر مقاومت فشاری گاست پلیت نیز بررسی و به اصلاح تئوری ارائه شده تورنتون منتج شده است. در این مقاله از روش المان محدود با استفاده از نرم افزار ANSYS جهت بررسی مدلهای گاست پلیت استفاده شده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان داده است که افزایش طول جوش کناری موجب افزایش ظرفیت باربری صفحات گاست پلیت می شود همچنین در گاست پلیت با جوش انتهایی عضو پیوندی افزایش طول جوش کناری تاثیری در ظرفیت باربری گاست پلیت نداشته است.

کلیدواژه ها:

گاست پلیت ، مقاومت فشاری ، بار یکنواخت فشاری ، طول جوش