تاثیر کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی نخود دیم درشرایط اقلیمی خرم آباد

به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان پروتیین دانه نخود تحت شرایط دیم، آزمایشی در مزرعه ای واقع در مرکز تحقیقات شهرستان خرم آباد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و هشت تیمار در سال زراعی 1394 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل استفاده از % 100 کود شیمیایی، استفاده از کود زیستی (فسفاته بارور + 2 ازتو باکتر)، استفاده از کود دامی، تیمارهای تلفیقی %50 کود شیمیایی + کود زیستی، % 100 کود شیمیایی + کود دامی، کود زیستی + کود دامی، %50 کود شیمیایی + زیستی + کود دامی و تیمار شاهد (عدم استفاده از کود) بود. نتایج نشان داد که تیمارها اثر معنیداری بر ارتفاع بوته، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام، وزن هزار دانه، عملکرد زیستی، عملکرد دانه و درصد پروتیین دانه داشتند، ولی از نظر شاخص برداشت اختلاف معنیداری بین تیمارهای مختلف وجود نداشت. کاربرد تلفیقی سبب بهبود اجزای عملکرد، عملکرد دانه و درصد پروتیین دانه نسبت به تیمار شاهد گردید. بیشترین عملکرد دانه 896) کیلوگرم در هکتار) و پروتیین دانه ( 23 درصد) در تیمار % 50 کود شیمیایی + زیستی + کود دامی و کمترین عملکرد دانه 563) کیلوگرم در هکتار) و پروتیین دانه 17/1) درصد) در تیمار شاهد (عدم استفاده از کود) بهدست آمد. از نتایج این تحقیق چنین استنباط میشود که استفاده از کودهای آلی و شیمیایی تحت شرایط دیم به-دلیل افزایش قابل ملاحضه عملکرد دانه وپروتیین دانه در منطقه مورد آزمایش توصیه میگردد.

کلیدواژه ها:

ازتوباکتر ، پروتیین ، سودوموناس ، عملکرد دانه ، کشاورزی پایدار