بررسی اثرات حمل و نقل هوایی بر انتشار گازهای گلخانه ای درصنعت گردشگری

بطور مجازی همه ارکان گردشگری را میتوان در رابطه متقابل بین عرضه و تقاضا بررسی نمود. صنعت حمل و نقل در مولفه عرضه به عنوان قلب صنعت گردشگری از جایگاه حایز اهمیتی برخوردار است. در این میان سفرهای هوایی از اهمیت خاصی برخوردار میباشند و در زمینه حمل و نقل گردشگری، سرعت زمانی و مکانی که هواپیما بوجودآورده، نتایج و پیامدهای وسیع در الگوهای گردشگری داشته چراکه در حال حاضر سفر به هرنقطه از جهان کمتر از 24 ساعت پرواز نیاز دارد و این بخش از حمل و نقل در مقایسه با گذشته از رشد چشمگیری برخوردار بوده است. هدف از این پژوهش ارایه مقاله ای توصیفی و تحلیلی بااستفاده ازروش تحقیق جمع آوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای و بررسی اثرات گازهای گلخانهای ناشی از صنعت گردشگری خصوصا حمل و نقل هوایی میباشد. پس از مرور پیشینه انجام شده و شناسایی عوامل موثر برافزایش قابل توجه انتشار گازهای گلخانه ای رابطه این عامل با سطح توسعه کشور رابطه ای معنادار حتی در تعهدات بین المللی منتج شده است و عدم انطباق ایران با این تعهدات را یادآور میشود. نتایج این پژوهش نشان داد که مصرف سوخت و انرژی از مهمترین دلایل آلوده شدن محیط زیست است که انتشارگازهای گلخانهای و گرم شدن تدریجی کره زمین ازآن ناشی میشود و نیز کاهش مصرف انرژی به کاهش انتشار میانجامد، از سویی ممکن است حرکت به سمت اهداف پروتکل کیوتو به منظور کاهش انتشار، رشد اقتصادی را کاهش دهد. علاوه بر این با افزایش شدت مصرف انرژی، کشور ایران، رابطه عکس سطح توسعه خود را با منحنی کوزنتس به همراه دارد.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل هوایی ، انرژی ، گازهای گلخانه ای ، پروتکل کیوتو ، گردشگری