اثر کاربرد اسانس میخک هندی بر کیفیت و عمر پس از برداشت گل شاخه بریده مریم

گل مریم گیاهی دایمی، پیاز دار با نام علمی Polianthes tuberose و از تیره Amaryllidaceae بوده و دارای یک گونه گیاهی است که بومی مناطق مکزیک می باشد. مواد گیاهی، شامل گل بریده مریم رقم پییرل (Polianthes tuberose cv. Pearl) بود که، از یک گلخانه تجاری زمانی که اولین گلها رنگ خود را نشان دادند، برداشت شدند. آزمایش در قالب طرح کاملا0 تصادفی با 3 تکرار و 4 تیمار اجرا گردید. تیمارها شامل اسانس میخک هندی هر کدام در غلظتهای 100 ،200 و 300 میلی گرم در لیتر بود. برای کلیه تیمارها ساکاروز %4 نیز منظور شد. همچنین آب مقطر به اضافه % 4 ساکارز نیز بعنوان تیمار شاهد در 3 تکرار با قرار دادن 3 گل در هر پلات در نظر گرفته شد. صفات مورد ارزیابی شامل کیفیت ظاهری گل، طول عمر گل، وزن تر گل، درصد ریزش غنچهها،میزان جذب آب و درصد باز شدن گلچهها بود. بر اساس جدول مقایسه میانگین و تجزیه واریانس، بالاترین کیفیت ظاهری در اسانس با غلظت 100 میلی گرم بر لیتر و بیشترین میزان وزن تر در غلظت 300 میلی گرم بر لیتر اسانس میخک هندی بدست آمد. همچنین بیشترین عمر گلجای در غلظت 300 میلی گرم بر لیتر و کمترین ریزش گلچه ها در غلظت 100 میلی گرم بر لیتر اسانس میخک هندی بدست آمد. به طور کلی استفاده از اسانس میخک هندی همراه با ساکارز موجب افزایش ماندگاری گل های شاخه بریده مریم نسبت یه شاهد گردید.

کلیدواژه ها:

گل مریم ، ساکارز ، عمر گلجای ، میخک هندی