تاثیر کاربرد غلظت های مختلف اسانس رازیانه بر کیفیت و عمرپس از برداشت گل شاخه بریده مریم

گل مریم گیاهی دایمی، پیاز دار با نام علمی Polianthes tuberose و از تیره Amaryllidaceae بوده و دارای یک گونه گیاهی است که بومی مناطق مکزیک می باشد. مواد گیاهی، شامل گل بریده مریم رقم پییرل (Polianthes tuberose cv. Pearl) بود که، از یک گلخانه تجاری زمانی که اولین گلها رنگ خود را نشان دادند، برداشت شدند. آزمایش در قالب طرح کاملا0 تصادفی با 3 تکرار و 4 تیمار اجرا گردید. تیمارها شامل اسانس رازیانه هر کدام در غلظتهای 100 ،200 و 300 میلی گرم در لیتر بود. برای کلیه تیمارها ساکاروز %4 نیز منظور شد. همچنین آب مقطر به اضافه %4 ساکارز و آب مقطر بدون عامل ضدباکتری و ساکارز نیز بعنوان تیمار شاهد در 3 تکرار با قرار دادن 3 گل در هر پلات در نظر گرفته شد. صفات مورد ارزیابی شامل کیفیت ظاهری گل، طول عمر گل، وزن تر گل، درصد ریزش غنچهها، درصد باز شدن گلچه ها بود. بر اساس جدول مقایسه میانگین و تجزیه واریانس، بالاترین کیفیت ظاهری در اسانس با غلظت 100 میلی گرم بر لیتر و بیشترین میزان وزن تر در غلظت 300 میلی گرم بر لیتر اسانس رازیانه بدست آمد. همچنین بیشترین عمر گلجای در غلظت 300 میلی گرم بر لیتر و کمترین ریزش گلچه ها در غلظت 100 میلی گرم بر لیتر اسانس رازیانه بدست آمد. به طور کلی استفاده از اسانسرازیانه همراه با ساکارز موجب افزایش ماندگاری گل های شاخه بریده مریم نسبت یه شاهد گردید.

کلیدواژه ها:

گل مریم ، رازیانه ، عمر گلجای ، شاخه بریده ، درصد ریزش غنچه