تاثیر نانو ذرات اکسید روی بر عملکرد و اندام های گوارشی جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره مرطوب در دوره استارتر

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر نانو ذرات اکسید روی بر عملکرد و اندام های گوارشی جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره مرطوب در دوره استارتر با تعداد 300 قطعه جوجه یک روزه هیبرید راس در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و کلا 20 واحد آزمایشی و 15 قطعه جوجه گوشتی در هر واحد آزمایشی اجرا گردید. جیره های آزمایشی شامل:تیمار1- جیره پایه(شاهد) تیمارهای 2 الی 5 جیره خشک و مرطوب (به نسبت 1 به 1/3) با سطوح 100 یا 200 میلی گرم نانو ذرات اکسید روی در کیلوگرم جیره اضافه گردید. این آزمایش در دوره 1 تا 21 روزگی انجام شده است. نتایج آزمایش نشان داد که : تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری را برای مصرف خوراک و میانگین افزایش وزن نسبت به تیمار شاهد نداشتند، هر چند که تیمار جیره مرطوب با سطح 200 میلی گرم نانو ذرات اکسید روی در کیلوگرم سبب افزایش مصرف خوراک و میانگین افزایش وزن نسبت به سایر تیمارها شد. تمام تیمارهای آزمایشی نسبت به تیمار شاهد سبب کاهش ضریب تبدیل خوراک و بهبود آن شدند اما فقط تیمار جیره خشک با سطح 200 میلی گرم نانو ذرات اکسید روی در کیلوگرم تفاوت معنی داری را نشان داد(P<0/05) تیمارهای آزمایشی سبب افزایش وزن نسبی اندام های گوارشی نسبت به تیمار شاهد شدند اما این افزایش وزن از نظر آماری غیرمعنی دار بود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که استفاده از نانو ذرات اکسید روی همراه با جیره مرطوب در دوره استارتر سبب بهبود عملکرد ونیز بهبود وزن نسبی اندام های گوارشی جوجه های گوشتی خواهد شد هرچند که از نظر آماری غیرمعنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

نانو ذرات اکسید روی ، جوجه گوشتی ، عملکرد ، اندام های گوارشی ، مرطوب