ارزیابی تحمل به خشکی آخر فصل در لاین های گندم در شرایط محیطی سردسیر با استفاده از شاخص های تحمل به تنش

آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به منظور مطالعه اثر تنش خشکی آخر فصل بر عملکرد دانه و ارزیابی تحمل لاین ها به تنش خشکی با استفاده از شاخص های تحمل اجرا شد. این آزمایش در ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی خیراباد زنجان درسال زراعی 92-1391 با تعداد 14 ژنوتیپ گندم نان انتخابی از آزمایشات به نژادی بخش غلات موسسه تحقیقات کشاورزی زنجان تحت کشت آبی و تنش خشکی آخر فصل در قالب دو آزمایش جداگانه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس در شرایط عدم تنش نشان داد که بین ژنوتیپ ها کلیه صفات به جز عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال 1درصد و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال 5 درصد اختلاف معنی دار وجود داشت. نتایج تجزیه واریانس درشرایط خشکی نشان می دهد که بین ژنوتیپ ها کلیه صفات به جز عملکرد دانه در سطح احتمال 1 درصد و از نظر صفت عملکرد دانه در سطح احتمال 5 درصد اختلاف معنی دار وجود داشت. براساس شاخص های تحمل ژنوتیپ های 4،9،6،11 ژنوتیپ های برتر بودند.لذا به منظور حصول اطمینان از پایداری عملکرد از بین ژنوتیپ های مذکور ژنوتیپ 11 که بالاترین مقدار شاخص های MP ،STI و GMP را داشت و بیشترین عملکرد را درشرایط تنش خشکی (Ys) داشته است، به عنوان ژنوتیپ پرمحصول ومقاوم انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

گندم ، تنش خشکی ، شاخص های خشکی ، عملکرد ، اجزای عملکرد