اثر کشت طولانی مدت بر تغییرات عمقی ماده آلی و ترسیب کربن در خاکهای منطقه گربایگان فسا

کربن مهمترین عنصر گاز های گلخانه ای محسوب می شود که در دهه های اخیر افزایش مقدار آن در اتمسفر سبب گرم شدن هوای کره زمین شده است. فرایند ترسیب کربن در زیتوده گیاهی و خاک هایی که تحت تاثیر این زیتوده هستند، ساده ترین و ارزان ترین راهکار ممکن برای کاهش سطح این گاز اتمسفری است. هدف از این مطالعه برآورد و مقایسه میزان ماده آلی خاک در زمین کشاورزی با سابقه کشت طولانی در دو عمق و مقایسه آن با زمین کشت نشده در منطقه آبپران ایستگاه دکتر کوثر فسا واقع در استان فارس در موقعیت جغرافیایی 9237/53-9204/53 درجه طول شرقی و 5970/28-5945/28 درجه عرض شمالی بود. نمونه برداری از خاک به روش تصادفی سیستماتیک از عمق های 20-0و40-20 در 30 نقطه در قطعه زمینی به طول 150 متر و عرض 120 متری انجام شد. نتایج نشان داد میزان ترسیب کربن در خاک های شاهد سطحی و عمقی به ترتیب 80/5 و 78/13 تن در هکتار بود. همچنین میزان ترسیب کربن در خاک کشت شده سطحی و عمقی به ترتیب 66/7 و 56/8 تن در هکتار به دست آمد. میانگین ترسیب کربن در خاک شاهد و کشت شده به ترتیب 79/9 و 11/8 تن در هکتار و این میانگین در خاک سطحی و عمقی به ترتیب 73/6 و 17/11 تن در هکتار بود. به طور کلی نتایج نشان داد میزان ماده آلی در اعماق مختلف خاک متفاوت بوده و متاثر از عملیات کشت و کار می باشد.

کلیدواژه ها:

ترسیب کربن ، کربن آلی ، خاک سطحی ، خاک عمقی