مطالعه تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپهای گندم نان با استفاده از نشانگرهای RAPD

اصلاح نباتات بر پایه تنوع درون ژنوتیپهای یک گونه امکان پذیر است و اطلاع از وضعیت تنوع درون ژنوتیپها انتخاب والدین را تسهیل میکند. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 40 ژنوتیپ گندم با استفاده از 4 آغازگر 10 نوکلیوتیدی مورد تجزیه RAPD قرار گرفتند. هر 4 آغازگر، مناطقی از ژنوم گندمهای را تکثیر نمودند که در مجموع 37 مکان تکثیر و 726 باند تولید گردید. آغازگرB20 با10 مکان تکثیر و صددرصد چند شکل بیشترین مکان را تکثیر نمود و هچنین بیشترین تعداد باند را تولید کرد. آغازگرهای مورد استفاده توانستند تفاوت ژنتیکی موجود در ژنوتیپها را نشان دهند همه ژنوتیپها را از هم تفکیک کنند. تجزیه کلاستر براساس ضریب تشابه جاکارد با استفاده از روش Linkage Compeletنشان داد که میزان تشابه برای دورترین افراد 27/0 و برای نزدیکترین افراد95/0 تغییر میکند و در تشابه 38/0 ،کلیه ژنوتیپها در 3 گروه قرار گرفتند. این آزمایش نشان داد که ژنوتیپهای تحت بررسی، از تنوع ژنتیکی مطلوبی برخوردارهستند.

کلیدواژه ها:

اطلاعات چند شکلی ، تجزیه خوشهای ، تنوع ژنتیکی ، گندم ، نشانگر RAPD