تاثیر غلظت های مختلف اکسین و سیتوکنین بر ساقه زایی در گیاه گل سنگ Hypostes phyllostachya در شرایط کشت درون شیشه ای

امروزه تقاضا برای گیاهان آپارتمانی به دلیل اثرات مثبت روحی و روانی مفید و تصفیه کنندگی هوای داخل افزایش یافته است. هیپوستس با نام علمی Hypostes phyllostachya از خانواده آکانتاسه می باشد. امروزه روش های نوین همچون ریزازدیادی جایگزین روش های تکثیر کلاسیک شده اند و بسیاری از گونه های زراعی، زینتی و دارویی از این طریق تکثیر می شوند. از آنجائی که ساقه زایی یکی از صفات مهم در ریزازدیای می باشد در این آزمایش برای ریزازدیادی بافت ساقه گیاه گل سنگ خال صورتی (دارای حداقل یک جوانه جانبی) از دو نوع سیتوکینین به نام کاینتین Kinetin و BAP غلظت های 0، 1، 2 میلی گرم بر لیتر برای هر کدام در ترکیب با اکسین NAA و IBA غلظت های 0، 1، 2 میلی گرم بر لیتر برای هر کدام استفاده شد. نتایج آزمایش حاکی از اختلاف معنیداری برای سطوح مختلف اکسین و سیتوکنین برای صفات تعداد ساقه و طول ساقه می باشد. همچنین اثرمتقابل اکسین در سیتوکنین نیز معنی دار می باشد بنابراین روند تغییرات سطوح مختلف اکسین در سطوح مختلف سیتوکنین برای صفات ساقه زایی و طول ساقه متفاوت می باشد. مقایسه میانگیناثرات اصلی هورمون اکسین نشان از تاثیر منفی این هورمون بر تولید ساقه می باشد بیشترین تعداد ساقه برای گیاه گل سنگ در تیمار 1 میلی گرم در لیتر Kin بدون استفاده از اکسین مشاهده شد. بیشترین طول ساقه در تیمار 1 میلیگرم Kin همراه 2 میلی گرم IBA و کمترین طول ساقه مربوط به شاهد بود.

کلیدواژه ها:

کشت بافت ، درون شیشه ای ، هیپوستس ، ساقه زایی