ارزیابی نقش تعاونی های روستایی در توسعه مشارکت روستاییان

ازجمله سیاست های راهبردهای کشورهای مختلف، اعم از توسعه یافته و توسعه نیافته، برای افزایش کمی و کیفی تولیدات و تامین غذای بیشتر و نیز دستیابی به پایداری محیط زیست و فائق آمدن بر مشکلاتی نظیر کوچک بودن واحدهای تولید کشاورزی، پراکندگی قطعات زراعی، تخریب محیط زیست و ناپایداری تولید، تعاونی کردن نظام تولید کشاورزی در عرصههای مختلف می باشد. بنابراین توجه به تعاونی های روستایی به عنوان یک تشکل دولتی محلی، که سبب تسهیل همکاری و مساعدت کشاورزان در رفع نیازهای مشترک، اجرای برنامه های توسعه ای و رفع موانع توسعه پایدار در جامعه روستایی می شود، امری ضروری به نظر می رسد. از طرفی دیگر همکاری افراد برای کسب سود متقابل در یک جامعه، برخاسته از حس همکاری و همفکری در آن جامعه می باشد. روستاهایی که تحت پوشش تعاونی ها روستایی هستند نسبت به روستاهایی که تحت پوشش تعاونی نیستند، برنامه های توسعه روستایی و کشاوررزی بهتر و بیشتری دارند. این مطلب نشان می دهد که تعاونی های روستایی توانسته اند به عنوان یک تشکل محلی، میزان همکاری جمعی را در بین کشاورزان تحتپوشش خود تسهیل کرده که منشا این همکاری به وجود شکل های مختلف سرمایه اجتماعی در جامعه مورد نظر بر می گردد.