بررسی اثرات روش های مختلف خشک کردن و اسانس گیری بر کمیت و کیفیت مواد موثره ریحان Ocimum basilicum L

ریحان با نام علمی Ocimum basilicum L متعلق به تیره نعناعیان بوده که ترکیبات موثره آن خاصیت دارویی فراوانی دارند. مقایسه و یافتن بهترین روش خشک کردن گیاه و سپس اسانس گیری از آن که سبب حفظ حداکثر خواص و مواد موثره ریحان شود اهمیت ویژه ای دارد، به همین منظور، روش های مختلف خشک کردن در چهار سطح شامل سایه، آفتاب و خشک کردن در آون با دو دمای 40 و 60 درجه سانتی گراد و سپس، استحصال اسانس از نمونه های خشک شده در سه سطح به وسیله دستگاه کلونجر با دو روش تقطیر با آب و بخار آب و همچنین استخراج به وسیله نرمال هگزان انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین تعداد مواد موثره در روش خشک کردن در آون با دمای 40 درجه سانتی گراد به دست آمد اما بیشترین بازده اسانس از ماده خشک گیاهان خشک شده در سایه حاصل شد. بیشترین میزان متیل کاویکول در مواد خشک شده در سایه و بیشترین میزان سیترال، کاریوفیلن و برگاموتن در روش خشک کردن با آون در دمای 40 درجه سانتی گراد به دست آمد. روش تقطیر با آب و بخار آب تفاوت زیادی با یکدیگر نداشتند اما روش استخراج با هگزان برای استحصال اسانس ریحان توصیه نمیگردد. بیشترین درصد اسانس در استخراج اسانس به روش تقطیر با آب حاصل شد. در نهایت، خشک کردن گیاه ریحان با آون با دمای 40 درجه سانتی گراد و سپس تقطیر با آب، جهت رسیدن به بهترین کمیت و کیفیت اسانس ریحان توصیه می گردد

کلیدواژه ها:

ترکیبات فرار ، اسانس گیاهی ، متیل کاویکول ، کاریوفیلن