انگشتنگاری ژنتیکی برخی از ژنوتیپ های گلابی بومی جنگلهای بکر شمال ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 737

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AGRIBIOTECH03_294

تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1392

چکیده مقاله:

تعیین هویت ژنتیکی و شناسایی ارقام و گونههای درختان با روشهای سنتی به دلیل طولانی بودن دوره نونهالی و در مواردی تأثیر شرایط محیطی فرآیندی زمانبر میباشد. بدین منظور امروزه تکنیکهای جدیدی از جمله نشانگرهای DNA جایگزین روش های سنتی شده است. یکی از کاربردیترین نشانگرهای DNA نشانگر ریزماهواره است که به عنوان یک ابزار کارآمد، سریع و قابل اعتماد برای شناسایی ارقام، بررسی تنوع ژنتیکی، نقشهیابی ژنتیکی، گزینش و انتقال ژن در گیاهان شناخته شده است. در تحقیق حاضر به منظور تهیه شناسنامه 11 ژنوتیپ جمع آوری شده از جنگل های بکر شمال که تاکنون هیچ گونه ارزیابی مورفولوژیکی و ژنتیکی بر روی آن ها صورت نگرفته است، از 11 جفت آغازگر ریزماهواره استفاده شد. بر اساس مطالعات و آزمایشات قبلی انجام شده ژنوتیپ های شمال دارای صفات قابل توجه مانند اندازه درشت میوه و احتمالاً مقاومت نسبی به بیماری باکتریایی آتشک گلابی هستند. در کنار این ژنوتیپها از گلابی اروپایی رقم Bartlett نیز استفاده شد. تعداد کل آلل تولید شده در این تحقیق 47 عدد بود. برای هر مکان ژنی تعداد آللها از 1 تا 8 آلل با میانگین 4/27 متغیر بود. هتروزیگوسیتی مورد انتظار، تعداد آلل موثر، شاخص اطلاعاتی شانون و محتوای اطلاعات چندشکلی نشانگرها به طور میانگین به ترتیب 0/308 ، 1/516 ، 0/470 ، 0/622 محاسبه شد. گلابی های مورد مطالعه از لحاظ خصوصیات مورفولوژیک بسیار شبیه به گلابی آسیایی Pyrus pyrifolia Nakai می باشند، ولی تاکنون در هیچ منبعی حضور این گونه در ایران به صراحت گزارش نشده است. بنابراین با توجه به قابلیت توارث این نشانگرها و تابعیت آن ها از قوانین مندلی، به نظر می رسد استفاده از نشانگرهای مورد استفاده در این پژوهش روشی مناسب و کارآمد برای مطالعات آتی در زمینه اصلاح نژاد این ژنوتیپ های ارزشمند و کوتاه کردن زمان آن می باشد.

کلیدواژه ها:

انگشت نگاری ژنتیکی ، ریزماهواره SSR شمال ایران ، گلابی ، نشانگر DNA

نویسندگان

رعنا معاضدی

کارشناسی ارشد، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی و علوم پایه

فریبرز زارع نهندی

استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه تبریز

محمد طاهر حلاجیان

محقق پژوهشکده کشاورزی، پزشکی و صنعتی انرژی هسته ای کرج

محمد علی ابراهیمی

استادیار گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی و علوم پایه، دانش