نقش پلی اتین گلیکول و اسید آبسیزیک در جنین زایی سوماتیکی بذرهای بالغ آرابیو پسیس (Arabidopsis thaliana)

جنین زایی سوماتیکی نمونه بارزی از ویژگی توانمندی سلول totipotency و همچنین یک سیستم باز زایی است که منجر به تشکیل ساختارهای دوقطبی نظیر جنین از سلول‌های سوماتیکی می‌شود. مطالعه جنین زایی سوماتیکی در گیاه آرابیدوپسیس . تالیانا Arabidopsis thaliana که به عنوان یک گیاه مدل برای مطالعات ژنتیکی و مد کلی مورد استفاده قرار می‌گیرد می‌تواند در شناخت جنبه‌های نامشخص و تولید هرچه بیشتر جریمه‌های سوماتیکی مؤثر باشد. افزودن آبسیزیک اسید ABA به محیط کشت بافت، سبب بیان بعضی از ژن‌های مربوط به پروتئین‌های اواخر دوره جنینی lea می‌شود و در افزایش جنین زایی سوماتیکی مؤثر است. همچنین استفاده از یک عامل اسمزی نظیر پلی اتیلن گلیکول PEG 3000 به عنوان عامل ایجاد کننده فشار اسمزی منفی سبب تحریک بلوغ شده و باعث تجمع پروتئین‌های ذخیره‌ای می‌شود از نظر ساختاری مشابه با پروتئین‌های موجود جنین های بذری اند. در پژوهش حاضر نقش ABA و peg در بهینه‌سازی تولید جریمه‌های سوماتیکی آرابیدوپسیس مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول جهت تشکیل کالوس ، جنینهای جنسی نابالغ در محیط کشت مایع موراشیکی واسکوک MS و حاوی 20 گرم در لیتر ساکارز و هورمون و هورمون 2,4-D و peg قرار داده شدند که بیشترین میزان کالوس زایی در محیط کشت ms حاوی 4/5 میکرومولار 2,4-D در صد وزن و حجم peg به دست آمد. در آزمایش دوم، بعد از سه هفت، کالوس ها به محیط کشت ms 1/2 حاوی هشت گرم در لیتر آگار و 10 گرم در لیتر ساکارز با سطح هورمونی 1 ، 0 و 10 میکرومولار ABA قرار داده شدند که بعد از سه هفته بیشترین تعداد جنین زایی سوماتیکی در محیطی با 10 میکرومولارABA مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

جنین زایی سوماتیکی ، آرابیدوپسیس ، پلی اتیلن گلیکول ، آبسیزیک اسید