جداسازی، همسانه سازی و مطالعه ساختار ژن PGIP جدا شده از خربزه وحشی Cucumis melo var. Agrestis

آنزیمهای پلیگالاکتوروناز قارچی با تخریب دیواره سلولی علاوه بر تامین مواد غذایی برای رشد، نفوذ و کلونیزاسیون قارچی را نیز تسهیل می کنند. پروتئینهای بازدارنده فعالیت پلیگالاکتورونازها از مهمترین خانوادههای پروتئینی دخیل در مقاومت به بیماریهای قارچی در گیاهان بوده و از توالیهای غنی از اسید آمینه لوسین تشکیل شده که به صورت رقابتی آنزیمهای پلیگالاکتوروناز پاتوژن را مهار می کنند. در خانواده کدوئیان که شامل تعداد زیادی گونههای زراعی و وحشی است، گونههایی با مقاومت بالا به بیماری قارچی یافت شدهاند که میتوانند بهعنوان منابع ژنتیکی مقاومت برای انتقال ژن و اصلاح ارقام زراعی حساس مورد استفاده قرار گیرند. در این تحقیق توالی رمزگردان PGIP از گیاه خربزه وحشی جداسازی، توالییابی و ساختار ژنی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور با توجه به توالی ژن PGIP گیاه Cucumis melo var. reticulatas Cucumis melo var. موجود در بانک ژن NCBI آغازگرهای لازم طراحی شدند. قطعه مورد نظر از روی DNA ژنومی و cDNA ایزوله و با استفاده از کیت همسانهسازی pGEM®-T Easy Vector System کلون گردید. این ژن دارای طولی برابر با 981 جفت باز و فاقد نواحی اینترونی میباشد. توالی بهدست آمده با سایر توالیهای PGIP گیاهی ثبت شده در بانک ژن مقایسه که بیشترین شباهت با ژن PGIP طالبی Cucumis melo var. reticulatas) ا مقدار 99 درصد دیده شد. این ژن رمزگردان پروتئینی بهطول 326 اسید آمینه و محتوی GC برابر با 45.8 درصد میباشد.

کلیدواژه ها:

پروتئینهای بازدارنده پلیگالاکتورونازهای قارچی ، جداسازی ژن ، همسانه سازی ، خربزه وحشی