بررسی پایداری سیستم نانولیپوزمی حاوی باکتریوسین در زمانهای مختلف

تکنولوژی نانو در صنایعغذایی به سرعت در حال توسعه است. از کاربردهای نانوتکنولوژی میتوان به استفاده از سیستمهای حامل در مقیاس نانو برای پایداری مواد زیست فعال در برابر تغییرات محیطی و شیمیایی اشاره نمود. یکی از سیستمهای حامل برای مواد آمفی فیلیک، مواد داروئی و مواد ضدمیکروبی، سیستم نانولیپوزوم میباشد. نانولیپوزومها در انکپسولاسیون و کنترل رهایش مواد زیست فعال، افزایش عمر نگهداری و پایداری مواد ضد میکروبی بکاربرده میشوند. در این پژوهش برای تولید لیپوزومهای حاوی نایسین به روش گرمایی، طرح مرکب مرکزی با سه متغیر مستقل به نامهای غلظت فسفولیپید، سرعت به هم زن و زمان فرآیند بکار برده شد و اثرات این متغیرها بر روی اندازه ذرات و میزان انکپسوله کردن نایسین مورد بررسی قرار گرفت. سپس پایداری ذرات لیپوزمی تولید شده در حد نانو در طی دو ماه و میزان انکسپولاسیون آنها نیز بررسی گردید. نتایج این بررسی نشان داد اندازه ذرات لیپوزمهای تولید شده در حد 400 تا 800 نانومتر بود، و این ذرات در طول زمانهای مختلف از لحاظ اندازه اختلاف معنی داری نداشتند 0.05

انکپسولاسیون نایسین در حدود 15 تا 35 درصد بوده است.

کلیدواژه ها:

نانوتکنولوژی ، نانولیپوزم ، نایسین ، انکپسولاسیون ، پایداری در طول زمان