تاثیر اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک بر تحمل به خشکی، عملکرد و اجزای عملکرد و بیوماس علف های هرز مزرعه نخود در شرایط دیم

به منظور بررسی اثر کاربرد پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید و هیومیک اسید بر رشد و اجزا عملکرد گیاه نخود در رژیم های مختلف آبیاری یک آزمایش در استان ایلام به صورت اسپلیت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گردید. تیمارها شامل سه سطح پرایمینگ سالیسیلیک اسید (شامل صفر (به عنوان شاهد)، 1 و 1/5 میلی مولار) و سه سطح پرایمینگ هیومیک اسید (شامل صفر ( به عنوان شاهد)، 200 و 400 میلی گرم در لیتر) و کاربرد و عدم کاربرد آبیاری (شرایط دیم) بودند. نتایج حاصل از تجزیه آماری داده ها نشان داد که تیمارهای بکار رفته اثرات معنی داری بر روی پارامترهای مورد ارزیابی در این تحقیق دارد. نتایج نشان داد که از بین صفات مورد بررسی ارتفاع گیاه، قطر ساقه تعداد شاخه اصلی در بوته، وزن تر و خشک بوته، عملکرد دانه، وزن صد دانه، تعداد دانه در بوته، تعداد غلاف در بوته، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، غلظت عناصر غذایی و محتوای پروتئین تحت تاثیر تیمار های مورد بررسی قرار گرفتند. در شرایط بدون آبیاری (کشت دیم) صفات مرتبط با عملکرد و اجزای عملکرد کاهش یافت ولی محتوای پاسیم و پروتئین دانه افزایش یافت. نتیج نشان داد که شرایط آبیاری سبب افزایش تراکم و زیست توده علف های هرز شد. کاربرد سالیسیلیک اسید و هیومیک اسید به طور معنی داری سبب افزایش عملکرد، پارامتر های رشدی، شاخص برداشت، غلظت عناصر غذایی و محتوای پروتئین و کاهش تراکم و زیست توده علف های هرز شد. به طور کلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که استفاده توام از سالیسیلیک اسید و هیومیک اسید می تواند آثار نامطلوب تنش کم آبی را در گیاه نخود کاهش دهند و سبب افزایش عملکرد این گیاه در شرایط آبیاری و بدون آبیاری شود.

کلیدواژه ها:

اسید هیومیک ، اسید سالیسیلیک ، بیوماس علف-های هرز ، عملکرد گیاه نخود ، شرایط دیم