تأثیر محلول پاشی عناصر روی و آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا در شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی عناصر روی و آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت کرتهای یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. سطوح عامل اصلی شامل آبیاری پس از 60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر( I1 )، آبیاری پس از 80 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر( I2 )، آبیاری پس از 100 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر ( I3 )، آبیاری پس از 120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر( I4 ) و سطوح عامل فرعی شامل محلول پاشی با آب آبیاری ( F1 )، محلول پاشی سولفات روی( ،(F2 محلول پاشی سولفات آهن ( F3 )، محلو لپاشی ترکیب سولفات روی و آهن ( F4 ) بود. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد دانه در غلاف ( 54 / 2)، تعداد دانه در بوته ( 52 / 63 ) و تعداد غلاف در شاخه جانبی ( 20 / 5) مربوط به تیمار I2 و کمترین مقدار این صفات، به تیمار I4 اختصاص داشت . اثر متقابل معنی داری بین محلول پاشی و تنش برای صفات تعداد دانه در غلاف، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و تعداد غلاف در شاخه جانبی مشاهده شد. شاخص برداشت در تیمار محلو لپاشی روی و آهن ( 87 / 42 ) نسبت به سایر محل وپاشی ها میزان بیشتری داشت

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، محلول پاشی ، سویا ، عملکرد