تأثیرتنش خشکی، سطوح مختلف کود نیتروژن و پیش تیمار بذور بر عملکرد و شاخص برداشت آفتابگردان (هیبرید آذرگل) در منطقه ورامین

به منظور بررسی تأثیرزمان آبیاری وسطوح مختلف نیتروژن و پیش تیمار بر عملکرد دانه وبرخی خصوصیات مرفولوژیکی آفتابگردان روغنی هیبرید آذرگل ، آزمایشی به صورت کرتهای دوبار خردشده(اسپلیت اسپلیت پلات) در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین - پیشوا ، به اجرا در آمد . تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از : سطوح کم آبیاری شامل :آبیاری کامل( ، (I1 عدم آبیاری از مرحله غنچه دهی تا گلدهی( I2 ) ، عدم آبیاری ازمرحله گلدهی تا پرشدن دانه( I3 ) ، عدم آبیاری از مرحله غنچه دهی تا پرشدن دانه( I4 ) ، در کرتهای اصلی و سطوح نیتروژن مصرفی شامل : 90،0 ، 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در کرتهای فرعی و سطوح پیش تیمار شامل : بدون پیش تیمار( Pt1 ) ، خیساندن بذور 24 ساعت در آب مقطر( Pt2 ) ، خیساندن بذور 6 ساعت در محلول مونو اتانول آمین( Pt3 ) ، در کرتهای فرعی فرعی قرار داده شدند .نتایج نشان داد در شرایط آبیاری کامل(بدون تنش) و 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتارو بدون ÷یش تیمار بذر،حداکثر عملکرد بدست آمد ولی در شرایط تنش خشکی ،کاربرد مونواتانول آمین در تیمار I4Pt3 (عدم آبیاری از مرحله غنچه دهی تا پرشدن دانه و استفاده از پیش تیمار مونو اتانول آمین) در مقایسه با I4Pt1 (عدم آبیاری از مرحله غنچه دهی تا پرشدن دانه و بدون استفاده از پیش تیمار ) توانسته خسارت کاهش عملکرد بیولوژیک در نتیجه تنش خشکی را از 21 / 40 درصد به 43 / 7 درصد کاهش دهد

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، نیتروژن ، پیش تیمار بذور ، آفتابگردان ، عملکرد دانه