ارزیابی شاخص های برآورد تحمل به تنش خشکی با استفاده از خصوصیات فیزیولوژیکی در ژنوتیپ های مختلف جو

به منظور شناسایی لاین های متحمل به خشکی و بررسی شاخص های کمی تحمل به خشکی، تعداد 10 لاین اصلاح شده جو در دو آزمایش جداگانه در قالب طرح بلو کهای کامل تصادفی با 3 تکرار در دو شرایط آبیاری کامل (آزمایش اول) و قطع آب هنگام ظهور 50 درصد سنبله (آزمایش دوم) در ایستگاه های تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس ساده، اختلاف معنی دار را بین لاین ها از نظر عملکرد در آبیاری کامل و غیر معنی دار از نظر عملکرد در تنش انتهایی را نشان داد. بیشترین میانگین عملکرد در شرایط بدون تنش متعلق به لاین Arbayan و در شرایط تنش مربوط به لاین Malouh می باشد. بیشترین شاخص تحمل به تنش مربوط به ژنوتیپ های ،GloriaS ،chek-1 Rebelle و QB813 بوده است. با توجه به اینکه شاخص میانگین بهره وری ( MP )، میانگین هندسی بهره وری ( GMP ) و شاخص تحمل به تنش ( STI ) بوده، بهترین لاین های متحمل به خشکی که دارای عملکرد بالا در دو محیط آبی و تنش، لاین های ABYTD-2 و Akrask بودند.

کلیدواژه ها:

جو ، تحمل به خشکی ، خصوصیات فیزیولوژیک ، شاخص تحمل خشکی