تاثیر جفت ماندگی برعملکرد تولیدمثلی یک گله گاوهلشتاین دراستان البرز

جهت بررسی اثرات زیانبارجفت ماندگی برعملکرد تولیدمثلی ازداده های یک واحدگاوداری درکرج استفاده شده است نتایج نشان داد که جفت ماندگی تاثیرمنفی معنی داریP<0/05 روی میانگین تولید شیرتاپنج ماهگی درگله داشته و میانگین تولید شیرتا 5 ماه پس از زایش درجفت مانده ها و غیرجفت مانده ها به ترتیب 18/23و18/77 کیلوگرم درروز بود همچنین جفت ماندگی تاثیر منفی معنی داری P<0/05 روی برخی معیارهای تولید مثلی داشت بطوریکه نرخ تلقیح به ازای هرآبستنی درگاوهای جفت مانده 0/1 بیشتر ازغیرجفت مانده ها بود همچنین تعدادروزهای باز نیزدرگاوهای جفت مانده 15/36 روز بیشتراز گروه شاهد بود که دارای اختلاف معنی داری P<0/05 بود آنالیز داده ها به روش GLM درنرم افزارSAS صورت گرفت نتیجه کلی اینکه جفت ماندگی به دلیل افزایش احتمال رشد و تکثیرعوامل میکروبی ثانویه اکثرا موجب عفونتهای رحمی شده و پیامد آن نرخ تلقیح مصنوعی و طول روزهای بازافزایش و میزان تولید شیرکاهش چشمگیر می یابد.

کلیدواژه ها:

گاوهلشتاین ، جفت ماندگی ، تولیدشیر ، عملکرد تولیدمثلی