اثر سطوح و نوع مصرف سالیسیلیک اسید بر برخی از خصوصیات مورفولوژیکی برگ ریحان ( .Ocimum basilicum L ) در شرایط تنش شوری کلریدسدیم

شوری یکی از مهمترین موانع تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان است که محدودیت رشد و تولید گیاه را ایجاد می کند . سالیسیلیک اسید ماده ی شبه هورمونی است که باعث مقاومت گیاه نسبت به تنش های محیطی (گرما، سرما، شوری و خشکی) می شود. جهت ارزیابی اثرات متقابل شوری، محلول پاشی و نوع مصرف سالیسیلیک اسید بر برخی شاخص های مورفولوژیکی برگ ریحان آزمایشی به صورت فاکتوریل انجام شد. فاکتور A شامل نوع مصرف سالیسیلیک اسید، فاکتور B چهار سطح مختلف سالیسیلیک اسید و فاکتور C سطوح شوری بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SAS تجزیه شدند. نتایج نشان داد اثرات سه جانبه ی نوع مصرف سالیسیلیک اسید، غلظت سالیسیلیک اسید و غلظت شوری روی طول برگ، عرض برگ و وزن خشک برگ مؤثر است ولی در بقیه ی شاخص ها تفاوت معنی داری ندارد. همچنین اثرات متقابل نوع مصرف سالیسیلیک اسید و غلظت شوری روی وزن تر برگ و درصد وزن خشک برگ مؤثر است. اثر متقابل نوع مصرف سالیسیلیک اسید و غلظت سالیسیلیک اسید روی تعداد برگ مؤثر است. همچنین اثر ساده غلظت سالیسیلیک اسید روی وزن تر برگ و درصد وزن خشک برگ مؤثر است.

کلیدواژه ها:

سالیسیلیک اسید ، شوری ، ریحان ، نوع مصرف