بررسی پتانسیل آللوپاتی آفتابگردان غده ایی بر صفات جوانه زنی علف هرز سس (Cuscuta campestris L)

امروزه استفاده از توانایی آللوشیمیایی گیاهان زراعی به عنوان یک اصل جهت مدیریت علف های هرز مورد توجه میباشد. بدین منظور، آزمایشی جهت بررسی اثر غلظت عصاره آبی اندام های آفتابگردان غده ایی بر سس، بصورت فاکتوریلدر قالب طرح کاملا تصادفی در آرمایشگاه مرکز آموزش جهاد کشاورزی خراسان رضوی انجام شد. آزمایش دارای دوعامل اندام های مختلف آفتابگردان غده ای در چهار سطح (غده، ساقه، برگ و مخلوط اندام ها) و غلظت های عصاره آبیدر 5 سطح (صفر، 25 ، 50 ، 75 و 100 درصد) بود. نتایج این بررسی نشان داد که گیاه آفتابگردان غده ایی تاثیر بسزاییدر جوانه زنی و رشد علف هرز سس دارد. با افزایش غلظت عصاره آبی اندام ها، جوانه زنی و رشد علف هرز سس کاهشمی یابد. کمترین درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه در غلظت 100 درصدیعصاره آبی ساقه مشاهده گردید. بنظر می رسد بدلیل وجود مواد آللوپاتیک فعال و یا تجمع مواد آللوپاتیک در اندام هایهوایی آفتابگردان غده ایی، قدرت بازدارندگی آنها بیشتر بوده است.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، آرمایشگاه ، درصد جوانه زنی ، علف هرز